εξαναισχυντώ

ἐξαναισχυντῶ, -έω (Μ) [αναισχυντώ]

1. γίνομαι αναίσχυντος, ξεδιάντροπος

2. μτφ. γίνομαι υπερβολικός, περισσεύω («οἱ πόνοι ἐξηναισχύντησαν» — οι πόνοι έγιναν πολλοί, περίσσεψαν, Γλυκάς).